Centralna retinopatia surowicza CRS

Właśnie dlatego tak istotne jest, aby regularnie poddawać się badaniom pomagającym w stwierdzeniu jakichkolwiek nieprawidłowości już na samym początku pojawiającego się schorzenia. Dzięki temu możliwe będzie podjęcie właściwego leczenia. Mówiąc o chorobach oczu wspomnieć należy między innymi o centralnej retinopatii surowiczej.

Schorzenie, o którym mowa to choroba plamki, w której dochodzi do surowiczego odwarstwienia neurosensorycznej siatkówki. W momencie, gdy przypadłość przybiera na sile, następuje czasowe pogorszenie ostrości widzenia. Zazwyczaj pogorszenie widzenia następuje tylko w jednym oku, jednak zdarzają się przypadki, gdy atakowane są oba. Najprościej rzecz ujmując, choroba polega na pojawieniu się płynu powodującego odwarstwienie siatkówki sensorycznej w obrębie plamki. Z tego powodu przypadłość ta zalicza się do chorób zapalnych oraz zwyrodnieniowych.

Schorzenie, o którym mowa to choroba plamki, w której dochodzi do surowiczego odwarstwienia neurosensorycznej siatkówki. W momencie, gdy przypadłość przybiera na sile, następuje czasowe pogorszenie ostrości widzenia. Zazwyczaj pogorszenie widzenia następuje tylko w jednym oku, jednak zdarzają się przypadki, gdy atakowane są oba. Najprościej rzecz ujmując, choroba polega na pojawieniu się płynu powodującego odwarstwienie siatkówki sensorycznej w obrębie plamki. Z tego powodu przypadłość ta zalicza się do chorób zapalnych oraz zwyrodnieniowych.

Choć wydaje się to nieintuicyjne, na centralną retinopatię surowiczą chorują nie tyle osoby w podeszłym wieku, u których w sposób naturalny następuje pogorszenie widzenia, ale osoby w wieku średnim – między 30; a 50. rokiem życia. Przypadłość ta dotyka zwłaszcza mężczyzn.

Tak naprawdę nie można jednoznacznie określić przyczyn występowania tej konkretnej choroby. Wpływ na to może mieć chociażby zażywanie leków uspokajających i antydepresyjnych, a także nadciśnienie tętnicze. Podwyższonym ryzykiem zachorowania obarczone są również osoby nadużywające alkohol, borykające się z chorobą niedokrwienną serca, a także narażone na przewlekły stres. Są to główne czynniki, które mogą mieć znaczący wpływ na zwiększone ryzyko zachorowania na centralną retinopatię surowiczą.

Centralna retinopatia surowicza polega na pojawieniu się miejscowego uszkodzenia nabłonka barwnikowego, który stanowi swego rodzaju barierę ochronną pomiędzy krwią, a siatkówką. Właśnie to powoduje pogorszenie ostrości widzenia, które może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Bardzo ważną informacją jest fakt, że choroba atakuje zazwyczaj tylko jedno oko (w nielicznych przypadkach przypadłość może dotyczyć obojga oczu jednocześnie). Oznacza to, że pogorszenie ostrości widzenia w jednym oku jest natychmiast rekompensowane przez drugie, zdrowe oko. Właśnie to powoduje, że schorzenie często pozostaje przez długi czas niezauważalne.

Pierwszymi objawami, jakie powinny nas zaniepokoić są: zamglone widzenie, ciemniejszy obraz oraz nagłe obniżenie ostrości wzroku. Oprócz tego mogą pojawić się problemy z czytaniem zarówno z bliska, jak i z daleka, a także zaburzenia widzenia barw. Kolory, na które patrzymy mogą być więc mniej nasycone). Są to główne nieprawidłowości, na jakie powinniśmy zwrócić swoją uwagę. Jeśli zaobserwujemy nagłe pogorszenie naszego widzenia, powinniśmy jak najszybciej udać się do okulisty, aby przeprowadzić badanie i podjąć odpowiednie leczenie choroby. Aby potwierdzić chorobę, wykonuje się przede wszystkim tomografię siatkówki oraz angiografię fluoresceinową. Pierwsze badanie jest nieinwazyjne, natomiast drugie wymaga wstrzyknięcia do żyły specjalnego środka kontrastującego. Dzięki temu możliwe jest poznanie dokładnego miejsca przecieku płynu.

Centralna retinopatia surowicza jest jedną z tych przypadłości, która ma tendencję do samoograniczania się lub nawet całkowitego zaniku. Właśnie to powoduje, że w niektórych sytuacjach nie ma potrzeby przeprowadzania żadnego leczenia. Jeśli natomiast dolegliwości związane z pogorszeniem jakości widzenia nie będą ustępować, można zdecydować się na przeprowadzenie zabiegu z użyciem lasera mikropulsowego. Specjalna wiązka przyspieszy wchłanianie się płynu podsiatkówkowego. Można zdecydować się również na zastrzyki, choć faktem jest, że nic nie zastąpi po prostu zdrowego trybu życia – ograniczenia spożycia alkoholu, a także odejścia od bodźców powodujących stres. Istotne jest także unormowanie ciśnienia tętniczego.